บทที่ 396

"ขอบ...ขอบคุณค่ะ..."

ติงเยว่ผลักประตูลงจากรถ พอปิดประตูรถ รถมายบัคสีดำก็สตาร์ทเครื่องแล้วหายลับไปจากสายตาของเธออย่างรวดเร็ว

กลับมาถึงจินซู่ว่านก็เป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้ว

เซียวมู่เจินหลับลึกมาก ฮั่วอวิ๋นถิงอุ้มเธอลงมาเธอก็ยังไม่ตื่น

จนกระทั่งวางเธอลงบนเตียง สองมือของเธอก็พลันเกี่ยวคอเขาไว้ สองขาก็รัดเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ